Een asbak vol peuken, niemand te zien
En in de köken, een löghe fles wien
Ik loop de trap op, één blik op het bed
Op de toafel een briefken: 'ik kap d'r met'
Stille getuugen zeggen heel vaak genog
Stille getuugen komt altied te vrog
Stille getuugen loat geen twiefel bestoan
Stille getuugen zegt hoe 't is gegoan
Sporen van rubber in 't asfalt gebrand
Plassen met öllie bestreujt met wat zand
Een stuk uut een boom, oeh dat is hard gegoan
De rest van it verhaal zal in de krant margen stoan
Stille getuugen zeggen heel vaak genog
Stille getuugen komt altied te vrog
Stille getuugen loat geen twiefel bestoan
Stille getuugen zegt hoe 't is gegoan
Heel langzaam schuf der een schaduw veur de moan