Toen Evert 's margensvrog veur dag en dauw van huus af ging
En hier en doar een nevelsluier in de weie hing
Dauwdröppels in de snor, de zon die had noch niet völ krach
't Was in de loate meimoand, 't beloaven een mooien dag

Met de schoffel an de fietse, ging hi-j rustig noar 't land
Roggebrood met keas gewikkeld in een olde krant
't Känneken met koffie bengelen bi-j 'm an 't stuur
Hie was een richtig buutenmens van 't allereerste uur

Willemien zien vrouw, die had 't huus al an de kant
Zie ging noar Evert toe die an 't werk was op 't land
Evert was goan zitten en at net een boterham
Hie vroeg of Willemientje effen bi-j 'm zitten kwam

Zie vli-jen zich toen noast 'm neer en trok de rok iets op
Evert kek der schieluk noar en kreeg een rooie kop
Zie hadden nog gin kinder, moar zie deejen goed hun best
En niemand die hun doar kon zien, doar in dat lange gres

Dit Achterhoekse tafereel is joarenlang gelee
Toen alles nog gemuudelijk ging, de peerdetram nog ree
Zie kregen 12 kinder en die bunt alweer getrouwd
Op 't land woar Evert schoffelen ging
Doar wordt now flats gebouwd